எத்தனையோ ஊர்களுக்கு சென்று வந்திருக்கிறேன். இந்த நாடோடிகள் மட்டும் என் கவனத்தை ஈர்க்கும் படி செய்கிறார்கள். பெரும்பாலான ஊர்களில் இந்த நாடோடிக் கூட்டங்கள் தங்கள் கூடாரங்களை நீர் நிலைகளுக்கு அருகிலோ அல்லது செழுமையான இடங்களிலோ அமைத்து சிறிது காலம் அங்கிருந்து விட்டு பிறகு சென்று விடுகிறார்கள். மீண்டும் ஒரு சில வருடங்கள் கழித்து அதே பகுதிக்கு வருகிறார்கள். ஏதோ ஒருவித சுழற்சி முறையை பின்பற்றுகிறார்கள். இவர்களுடைய வாழ்க்கை முறைக்கும் காந்திய பொருளாதார சிந்தனைகளுக்கும் ஏதோ ஒரு ஒற்றுமை இருப்பது போலவே தோன்றுகிறது. என் பார்வையில் நாடோடிகள்...
நாடோடிகள்; அவர்கள் சுதந்திரப் பறவைகள்! அளவான உடைமைகள் உடையோர். உணவுக்காகவும் உறைவிடத்திற்காகவும் ஆதி மனிதன் செய்த பயணம் இன்னும் இவர்களுக்குள் முடியவில்லை. அதற்கான அவசியமும் இல்லை. பயணம்! பயணம் மட்டுமே இவர்களுக்கு வாழ்க்கை.
தேசங்களின் எல்லைகளை தகர்த்த தெய்வங்கள்! எந்த பள்ளிகூடங்களும் கற்றுத் தராத "எளிமையான வாழ்க்கை முறை" ஒன்றை உலகத்தாரின் செவிப்பறைகளில் அறைந்து போதிக்கின்ற கூடாரக் கோவில்கள்!
சிறகுகள் இருந்தால்தான் அது பறவை; பயணம் செய்தால்தான் அவன் மனிதன்! என்பதுதான் இவர்கள் ஓதும் வேதம்! அனைத்து மத / இன திருவிழாக்களிலும் தவறாமல் கலந்து கொள்ளும் சமதர்ம நாடோடிகள். பணம் சேமிக்கும் பொருளல்ல; அது தேவைகளை பெறுவதற்கான ஊடகம்.
என்பதை மிகச் சரியாக புரிந்துகொண்ட பொருளாதார மேதைகள். உலக மகா அழகிகள் என வருணிக்கப்படுபவர்கள் கூட நாடோடி பெண்களின் அருகில் வர அஞ்சுவார்கள். அப்படி ஒரு அழகு! கடவுள் அளித்த பரிசு அது. கூடை முடைதல், பொம்மைகள் செய்தல், பாசிமணிகள் விற்றல் முதலிய தொழில்கள் அவர்களின் கலை சார்ந்தவை அன்றி வேறில்லை! உலகில் மிக உன்னதமான வாழ்வைப் பெற்ற மனிதர் கூட்டம் இந்த நாடோடிக்கூட்டம்தான்! என்பது எனது தாழ்மையான கருத்து. விஞ்ஞானத்தையும் அதன் வளர்ச்சியையும் கூட அறிந்து வைத்திருக்கிறார்கள்! முடிந்த மட்டும் கை வைத்தியம் தான்; முடியாவிட்டால் ஆங்கில மருந்துகளையும் பயன்படுத்துகிறார்கள். போர், தீவிரவாதம், நக்சல்கள் தொல்லை இவை யாவும் இவர்களுக்கு சம்பந்தமில்லாத விஷயங்கள். அதற்கான தேவையும் இல்லை எனலாம்.
பல மொழிகள் அறிந்து வைத்திருக்கும் வித்தகர்கள். சிறந்த இசை விற்பன்னர்கள். தாய்மை, பாசம், அன்பு எல்லாம் உண்டு. வாழும் கலை என்றோ யோக / தியானக் கலை என்றோ உபதேசங்கள் அன்றி வருத்தங்களை விலக்கி அல்லது மறந்து வாழக் கற்றுக்கொண்ட மேதாவிகள்.
நிச்சயமாக இவர்களில் மன நோயாளிகள் இல்லவே இல்லை எனலாம்.இவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளோடு நாய், குரங்கு, கிளி, மைனா, நரி, மற்றும் பாம்புகள் இவற்றையும் வளர்க்கிறார்கள்.
இயற்கையோடு இணைந்த வாழ்க்கை.
இவர்கள் காளைகள், குதிரைகள் மற்றும் ஒட்டகங்கள் பூட்டிய
வண்டிகளையும் ஒரு சிலர் டி வி எஸ், பஜாஜ் போன்ற இரு சக்கர வாகனங்களையும் van களும் வைத்திருக்கிறார்கள். அந்த van களில் தங்கள் கூடாரங்களையும் குடும்பங்களையும் ஏற்றிக் கொண்டு அடுத்த ஊர்களுக்கு பயணம் கிளம்பிவிடுகிறார்கள். நுகர்வு கலாச்சாரத்தில் திளைத்திருக்கும் நாகரிக மனிதக் கூட்டங்களை விட இந்த நாடோடிக் கூட்டங்கள் உருவாக்கும் குப்பைகள் மிக மிகக் குறைவு. விரைவில் அழிந்து மக்கிப்போககூடியவை. இயற்கை சீரழிவுகள் அற்ற வாழ்க்கை முறை.
இவர்களை பார்த்தாவது உலக மக்கள் எளிமையான வாழ்க்கை முறையை நோக்கி திரும்ப மாட்டார்களா? அடுத்து வரும் இளைய தலைமுறையினர் குடிக்க நல்ல தண்ணீரும் சுவாசிக்க தூயக் காற்றும் பெறச் செய்வார்களா? இவர்களைப் போல ஊர் ஊராக சுற்றவேண்டாம்; அன்றாட வாழ்க்கையில் நாம் பயன்படுத்தும் பொருட்களின் அளவையாவது குறைக்கலாம் அல்லவா? காலம்தான் பதில் சொல்லவேண்டும்...
இயற்கை மனிதனுக்கு விதித்த சட்டங்களை விட அவன் தனக்குத் தானே விதித்து கொண்ட சட்டங்கள்தான் அதிகம்.
லம்பாடிகள், போபாக்கள்( ராஜஸ்த்தான்), பொஹிமியன், செர்பிய நாடோடிகள், டோம்பாக்கள், கல்பெலியா, குஜ்ஜார்கள் மற்றும் நரிக் குறவர்கள் என்று பலவாறு அழைக்கப்பட்டாலும் எல்லோரும் நாடோடிக் கூட்டங்களே...! இவர்கள் இந்தியாவிலிருந்துதான் உலகின் பல பகுதிகளுக்கு சென்றார்கள் என்ற கருத்து வரலாற்றாசிரியர்களால் நம்பப்படுகிறது. பெரும்பாலும் இவர்களுடைய வாழ்க்கை நிகழ் காலத்திலேயே கவனம் செலுத்துவதாகவே இருக்கிறது.
நாடோடிகள் மழை, வெயில் மற்றும் குளிர் காலங்களை கணக்கில் கொண்டும்
தட்ப வெப்ப நிலைகள் மற்றும் பருவகாலங்கள் பற்றிய விழிப்புணர்வோடும்
தங்களுடைய பயண காலத்தை தேர்வு செய்கிறார்கள்.
